Europejski Nakaz Aresztowania (ENA) to nowa uproszczona forma ekstradycji osoby podejrzanej lub skazanej, przebywającej w jednym z państw członkowskich Unii Europejskiej. ENA może być wydana tylko i wyłącznie przeciwko osobie, która w toczącym się postępowaniu ma status podejrzanego w postępowaniu przygotowawczym lub oskarżonego w postępowaniu sądowym, jak również osobę skazaną prawomocnym wyrokiem sądowym. Wydanie ENA nie jest możliwe w drobnych sprawach. Art. 607b kpk stwierdza, że wydanie nakazu jest niedopuszczalne:1) w związku z prowadzonym przeciwko osobie ściganej postępowaniem karnym o przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności do roku,2)w celu wykonania kary pozbawienia wolności orzeczonej w wymiarze do 4 miesięcy albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności na czas nieprzekraczający 4 ENA jest możliwe również jedynie w odniesieniu do przestępstw popełnionych na terytorium RP. Uniemożliwia to wydanie nakazu. W stosunku do osoby ściganej za przestępstwo popełnione zarówno na terytorium jakiegokolwiek z innych niż Polska państw członkowskich UE, jak również na terytorium państwa przesłanką wydania nakazu oprócz braku przesłanek negatywnych z art. 607b kpk jest podejrzenie, że osoba ścigana przebywa na terytorium państwa członkowskiego UE. W doktrynie przyjmuje się, że do wydania ENA wystarczy jedynie ogólne podejrzenie, że podejrzany przebywa w danym państwie członkowskim bez konieczności wskazywania jego dokładnego adresu pobytu. Do wydania europejskiego nakazu aresztowania nie jest konieczne wykazanie przez prokuratora wysokiego stopnia prawdopodobieństwa, że osoba podejrzana przebywa na terenie jednego z krajów Unii Europejskiej, bowiem nie wynika to z analizy art. 607a kpk. (Postanowienie z dnia 19 listopada 2004 r. Sąd Apelacyjny w Warszawie II AKz 577/04). Jeśli zaś miejsce pobytu osoby ściganej jest znane, sąd okręgowy, który wydał nakaz, przekazuje go bezpośrednio właściwemu organowi sądowemu państwa wykonania nakazu; odpis nakazu przekazuje się Ministrowi Nakaz Aresztowania wydaje właściwy miejscowo sąd okręgowy, na wniosek prokuratora. Nakaz powinien zawierać:1) oznaczenie sądu występującego, ze wskazaniem jego adresu, numeru telefonu, telefaksu i adresu poczty elektronicznej,2) datę oraz miejsce wydania nakazu,3) dane określające tożsamość i obywatelstwo osoby ściganej,4) sygnaturę, rodzaj i treść prawomocnego albo podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu, w związku z którym nakaz został wydany,5) przytoczenie opisu i kwalifikacji prawnej czynu,6) górną granicę ustawowego zagrożenia karą pozbawienia wolności przestępstwa, o które toczy się postępowanie, lub wysokość orzeczonej kary pozbawienia wolności albo innego środka polegającego na pozbawieniu wolności,7) zwięzły opis stanu faktycznego sprawy,8) wskazanie następstw czynu nieobjętych ustawowymi znamionami musi zostać również przetłumaczony do język urzędowy państwa wykonania wzór ENA znajduje się w ROZPORZĄDZENIU MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI z dnia 20 kwietnia 2004 r. w sprawie wzoru europejskiego nakazu aresztowania ( Nakaz Aresztowania jest ograniczony wyłącznie do przestępstwa w nim wskazanego. Osoby przekazanej w wyniku wykonania nakazu nie można ścigać za przestępstwa inne niż te, które stanowiły podstawę przekazania, ani wykonać orzeczonych wobec niej za te przestępstwa kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności. Ograniczenie to nie ma jednak zastosowania w następujących sytuacjach: 1) państwo wykonania nakazu złożyło oświadczenie o dopuszczalności ścigania lub wykonania kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności za wszystkie czyny popełnione przed przekazaniem, chyba że organ sądowy tego państwa w orzeczeniu o przekazaniu postanowił inaczej,2) osoba przekazana, pomimo takiej możliwości, nie opuściła terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w ciągu 45 dni od dnia prawomocnego zakończenia postępowania albo po opuszczeniu terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na nie powróciła,3) nie została orzeczona kara pozbawienia wolności albo inny środek polegający na pozbawieniu wolności,4) postępowanie karne nie wiąże się ze stosowaniem wobec osoby ściganej środka polegającego na pozbawieniu wolności,5) czyn osoby ściganej jest zagrożony karą lub środkiem niepolegającymi na pozbawieniu wolności,6) osoba ścigana wyraziła zgodę na przekazanie i zrzekła się korzystania z prawa określonego w § 1,7) osoba ścigana, po jej przekazaniu, złożyła przed sądem właściwym do rozpoznania sprawy oświadczenie o zrzeczeniu się korzystania z prawa określonego w § 1 w odniesieniu do czynów popełnionych przed przekazaniem,8) organ sądowy państwa wykonania nakazu, który przekazał osobę ściganą, na wniosek sądu właściwego do rozpoznania sprawy, wyraził zgodę na ściganie lub wykonanie kar pozbawienia wolności albo innych środków polegających na pozbawieniu wolności za przestępstwa określone w pkt poczet orzeczonej lub wykonywanej kary pozbawienia wolności zalicza się okres faktycznego pozbawienia wolności w państwie wykonania nakazu w związku z